Kunst
Natuur
Mensen en Kunst
Design
Actie
Architectuur
met KNNV Wageningen
met IVN Ede
Het gaat volgens mij in de eerste plaats om een proces van kijken (naar het object). Kijk naar vormen, lijnen en kleuren, maar kijk ook op zo'n manier dat je soms pas naderhand ziet wat er in het geschoten beeld verborgen ligt. Dat is het verrassende aan fotografie. Een voorbeeld voor mij is een strandtafereel van Isaac Israëls waar ik pas nadien bij de bewerking van de foto de schitterende penseelstreek zag.
Eens zag ik een foto van het Meisje met de Parel van Johannes Vermeer. Blijkbaar was het beeld zo treffend geschoten, dat haar blik mij ogenblikkelijk ving. Maar bij het zien van het doek in het echt had ik die ervaring helaas niet.
De eigenheid van je foto zit hem volgens mij in de intentie, oftewel in je vermogen tot kijken, en niet zozeer in de enscenering van het object in z’n omgeving. Enscenering is toegestaan, maar het kan je verleiden tot het toepassen van een truc. Het beeld kan hierdoor zelfs kunstmatig en geforceerd worden.